Nie ganiaj za ludźmi, bądź sobą, rób swoje i pracuj ...

 Życie nienawidź je lub ignoruj, polubić się go nie da.

 Przyszłość, zanim wkracza,zawsze przedtem puka.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Teoria to praktyka przeciętniaków.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.

 Zanim zrobisz kolejny krok, pomyśl najpierw czy warto zjawić się w czyimś życiu tylko po to, aby później odejść.

 Nie mogę pojąć ludzi, którzy potrafią
z dnia na dzień zapomnieć o kimś,
kto dawał im radość każdego dnia.

 Bądź wdzięczny za to co masz, zawsze będziesz miał więcej. Jeżeli skupiasz się na tym czego nie masz, nigdy nie będziesz miał dość.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Zaufanie to taka dziwna rzecz, która musi być obustronna.