Zawsze żartuje się z rzeczy, które nas przerażają.

 Życie to nie serie wydarzeń, które się dzieją, kiedy jesteśmy zbyt zajęci robić inne rzeczy. Życie to jest teraz i teraz. To wszyscy ludzie, których kochasz, to miejsca, które odwiedzasz, to dom, który budujesz, to książki, które czytasz i obrazy, które malujesz, to rośliny, które podlewasz.

 Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczę tylko na siebie.

 Śmierć za życia jest bowiem najbardziej bolesnym rodzajem zejścia w Hades.

 Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy.

 Tylko ten, kto potrafi nad sobą panować, uczy się szacunku wobec samego siebie.

 Tyle nienawiści na marne.

 Możesz się wściekać, ile chcesz, ale nic nie poradzisz na to, na co nic nie poradzisz.

 Wydawało mi się, że ten zabieg niweczący w człowieku zabójcę jest... okaleczeniem.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia.

 Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.