Jeżeli zaczniesz się przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki.

 Każda rzecz na powierzchni ziemi może opowiadać historię wszystkich innych. Otwierając książkę na przypadkowej stronie, rozkładając karty, przyglądając się dłoniom ludzi czy lotom ptaków, każdy z nas może odkryć związek z tym, czym właśnie żyje. W istocie, rzeczy same w sobie nie mówią nic, to tylko człowiek, obserwując je bacznie, odkrywa sposób,
by dotrzeć do Duszy Świata.

 W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.

 Tych, którzy nam pomagają, często zapominamy, wrogów nigdy.

 Życie jest jak rzeka, płynie nieprzerwanie, czasami spokojnie, czasami gwałtownie, ale zawsze dąży do celu. Tak więc nie zatrzymuj się, nie bój się trudności, weź głęboki oddech i płyń z prądem, a zobaczysz, że z czasem wszystko będzie łatwiejsze.

 Zajrzałem kolejno we wszystkie ciemne zakamarki własnego życia, żeby sprawdzić, czy nic się tam nie czai. Ale nie. Inna rzecz, że niczego się nie spodziewałem.

 Pytanie o sens życia jest najbardziej naglącym ze wszystkich ludzkich pytań.

 Nie czas na to (…). Tej wiosny nie czas na radość.

 Nie da się przejść życia, by nikogo nie skrzywdzić.

 Im głębsza noc, tym bliżej świtu.

 Niektórzy ludzie są starymi duszami od samego początku – ich spojrzenie jest zawsze skierowane w głąb. Inni walczą, krzyczą i płaczą, stawiają opór, z pewnością pragmatyk prawdopodobnie raczej poetą, są zawsze z nami, tu i teraz, na zewnątrz, płoną i opadają jak gwiazdy strzelające.