Z trudem przypominam sobie me ponure życie nim cię poznałem.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Nie zrezygnuję z kopania studni, bo wiem, że tam w dole jest woda, prawdziwa woda życia.

 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałeś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać...

 Pesymista widzi trudność w każdej możliwości.
Optymista widzi możliwość w każdej trudności.

 Moje niezadowolenie z samego siebie graniczy z religią.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać naprzód.

 Wychowanie jest zorganizowaną obroną dorosłych przeciwko młodym.

 Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.

 Jemu się wydaje, że jest gorętszy niż powierzchnia słońca.

 Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?