Świat jest pokręcony i przez to powstaje trójwymiarowa głębia. Jak ...

 Nagle poczuł panikę. Był pewny, że ogląda ostatnie światło dnia w życiu. Chciał, żeby pozostało dłużej. Chciał, żeby trwało. Chciał, żeby zmierzch ciągnął się w nieskończoność.

 Obojętność to paraliż duszy, to przedwczesna śmierć.

 (...) przesadna duma staje się głupotą.

 To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.

 Ludzie tworzą narracje z materii snów, które mają zwykłą, realną podstawę fizjologiczną.

 Nie lubię dworców kolejowych. To mi zawsze pachnie rozstaniem.

 Życie to nie teatr, żeby odgrywać role. Ani dom wariatów, żeby wypisywać na murach nasze niespełnione marzenia. Życie to przede wszystkim obowiązek, by go przeżyć tak, aby inni, patrząc na nas, zyskali odwagę.

 Lubię ludzi, ale nie wszystkich. Wiele wybaczam, ale nie wszystko. Szybko zapominam, ale nie zawsze. Ci, których lubię już o tym wiedzą. Ci, których nie lubię to zauważą. Dla prawdziwych przyjaciół mogę przejść przez piekło. Wrogom jednak wskaże tam dyskretnie drogę.

 Ponieważ nie chcę ginąć sam, chcę, abyś umierał ze mną.

 Ty ordynarna kreaturo, jak śmiesz nachodzić moje biuro.