Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.
Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.
Życie samo jest krótkie, lecz przez cierpienia staje się dłuższe.
Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.
"Bądź sobą. Ludzie nie muszą Cię lubić, a Ty nie musisz się tym przejmować".
Człowiek rodzi się, kocha i umiera nie na próbę.
Śmierć. Tylko o niej nie wolno im było myśleć. I tylko o niej myśleli.
Czyli kompromis po polsku, wilk głodny i owca rozszarpana...
A może bliskość jest słuchaniem?
Cel jest wielki, kiedy mu się poświęcisz. Lecz cel staje się niski, kiedy robisz sobie z niego tytuł do chwały.
Wykształcenie to przede wszystkim ciągły dialog z pamięcią.
