
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, ...
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Przytaknął, bo dobrze się czegoś trzymać, nawet jeśli to tylko uszko filiżanki.
Tam, gdzie znajduje się rozwaga, zalega ostrożne milczenie.
Uśmiechnij się do chłopca, który sprzedaje mokre róże.
Czasem spotyka się kogoś nieziemsko pięknego. Potem z nim rozmawiasz i po kilku minutach umierasz z nudów. Ale czasem spotykasz kogoś i myślisz sobie: 'Jest w porządku, może być'. A potem go poznajesz. I jego twarz staje się nimi. Jego osobowość jest na niej wypisana. I staje się czymś nieziemsko pięknym...
Myślicie, że wiecie coś o wampirach? Figa, nie wiecie o nich niczego.
Za każdym razem, gdy spotykasz innych ludzi, wówczas oni powinni doświadczać nieba.
Ludzie wiele tracą, gdy przestają żyć dla przyszłości.
Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.
Każdy moment ludzkiego życia ma w sobie poezję, wytwarza ją. Poezja - to jest przejęcie się chwilą.
Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.