Hic vivimus ambitiosa paupertate omnesTu żyjemy wszyscy w dumnym ubóstwie
Są ludzie, którzy tak bardzo kochają życie, że niezależnie od doznanych ran i przeciwności losu, zawsze zdołają znaleźć w sobie energię, by wstać z upadku i dalej iść naprzód. Być może tajemnica tkwi w tym, że ich miłość do życia jest silniejsza niż strach przed śmiercią.
Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.
Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.
Rozprawianie o sprawach, na które nie ma odpowiedzi, można sobie darować.
Skracać książki to przedłużać czytelnikom życie.
Nie martw się na zapas. Co ma się stać i tak się stanie. Na przekór lęku, idź z nadzieją.
Kto nie pamięta dokładnie swego dzieciństwa, ten jest złym wychowawcą.
Nie ma niczego, co mógłbym nazwać 'sensem życia'. Sens jest w chwili. Pewnie, że warto jest stworzyć sobie jakieś cele, jakieś marzenia. Ale one się zmieniają. Żyjemy tu i teraz, nie ma sensu zatruwać sobie życia przeszłością lub przyszłością.
Dwa najważniejsze dni w twoim życiu to ten, w którym się urodziłeś i ten, w którym zrozumiałeś, dlaczego.
