Życie jest nieodwracalnym skutkiem narodzin.

 (...) głowa boli, a potem ból ustępuje.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Najlepsza gra to taka, z udziału której nie zdajesz sobie sprawy.

 Żadna znajomość nie jest na tyle doskonała, aby nie można było się poznać jeszcze lepiej.

 Do diabła, potrafię kastrować jagnięta zębami.

 Gdyby ten człowiek zamiast sklepu posiadał duże dobra ziemskie – byłby bardzo przystojnym; gdyby urodził się księciem – byłby imponująco pięknym.

 Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.

 Częściej słyszymy pouczenia niż pocieszenia.

 Życie jest niesprawiedliwe, ale to wcale nie znaczy, że jest nie do wytrzymania.

 Życie jest jak rzeka, która płynie, niezależnie od tego, jak próbujemy ją zatrzymać. Każda chwila jest jedyna w swoim rodzaju i nigdy nie wróci, dlatego ważne jest, aby doceniać każdą sekundę