Życie jest nieodwracalnym skutkiem narodzin.

 Oczy bywają modre, brązowe, a nawet zielone. Najczęściej jednak są nieme.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Często ogranicza nas właśnie wiara we własne ograniczenia.

 Ludzie, łącząc się miedzy sobą, narzucają sobie taki czy inny sposób bycia, mówienia, działania, i każdy zniekształca innych,będąc zarazem przez nich zniekształcany. To wszystko dokonywa się poprzez Formę.

 Postanowiłem, że nie poddam się temu tragicznemu procesowi nabywania rozsądku.

 Będąc młodym naucz się jedynie mówić : proszę, dziękuje, przepraszam. Gdy dorośniesz dodaj do tego słowa tęsknie i spierdalaj, a życie nabierze innych kolorów. (Pasjonat Życia)

 Nie ma we mnie dawnych marzeń. Niczego nie planuję. Mało wymagam od innych. Właściwie to niczego nie oczekuję. Nie stawiam warunków. Zaczęłam rozumieć, że na niewiele rzeczy w życiu mam wpływ. Mogę być odpowiedzialna jedynie za siebie, nie za innych. Życie to labirynt wyborów. Czasami trzeba puścić wszystko wolno, nieważne jak bardzo jest nam tego żal i że kiedyś pokładaliśmy w tym nadzieję. Trzeba iść dalej. Mieć w sobie siłę żeby niepotrzebne emocje zostawić w przeszłości, a nie toczyć walkę z samym sobą. Chcę odetchnąć świeżym powietrzem i zakończyć to, co niepotrzebne. Jedynie tęsknota czasami rozrywa mi skórę. Ale to nie tęsknota za Tobą. Nie miej złudzeń. Ja tęsknię za sobą.

 Ojczyzna jest wspólną rodzicielką nas wszystkich.

 Dużo ludzi mnie nie lubi bo nie mówię tego co powinnam, lecz mówię to co myślę.

 Nic nie stresuje, bardziej niż ludzie. Nic nie relaksuje, bardziej niż natura. Samotność czasami jest koniecznością, by odpocząć, od zbyt wielu słów.