Życie jest nieodwracalnym skutkiem narodzin.

 Mam prawo popełniać błędy i mam prawo ich później żałować lub nie żałować. Nikt nie ma jednak prawa mnie za to oceniać, a tym bardziej krytykować.

 Ja się nie odezwę, Ty się nie odezwiesz i tak to się skończy.

 Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście.

 Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu.

 Zawsze głęboko żałujemy tych rzeczy, których nigdy nie zrobiliśmy.

 A talent to wiara w siebie, we własne siły.

 Umrzeć dla Niewidzialnego – oto metafizyka!

 (...) odwagę i głupotę dzieli bardzo cienka linia.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...