
Jeszcze będzie pięknie, mimo wszystko. Tylko załóż wygodne buty, bo ...
Jeszcze będzie pięknie, mimo
wszystko. Tylko załóż wygodne buty,
bo masz do przejścia całe życie.
On złamał mi serce.
Ty złamałeś mi tylko życie.
Inaczej będziesz nikim, a lepiej być kimkolwiek niż nikim.
Wytyczony cel ułatwia marsz.
(...) drzwi frontowe trzasnęły jak pękające serce.
Życie to krótki przystanek między nicościami. Najważniejsze to nie przegrać siebie, prowadzić ze sobą szczery dialog, mimo wszystko szukać prawdy, nie udawać, nie oszukiwać, nie zwodzić siebie i innych...
Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.
Słyszałem wszystko: chociaż zapanowała
grobowa cisza, przecie słyszałem tę ciszę.
(...) rodzina to ciąg pokoleń. Aby trwała, każdy musi postarać się o własne drzwi, za którymi śpią dzieci.
Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.
Mama mówi, że są tylko dwa rodzaje muzyki: dobra i zła.