Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je ...

 (Należy...) boleć nad występkiem, a cieszyć się z napomnienia.

 Jesteśmy pielgrzymami a nie osadnikami.

 Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

 Kto ratuje jedno życie, ten jakby ratował cały świat.

 (…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?

 Reguły serca stoją przed regułami umysłu.

 Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.

 Może byłam starsza od siebie samej?

 Ambicja to ostatnie schronienie bankruta.