Nie mogę pojąć ludzi, którzy potrafią z dnia na dzień ...

 Krew jednak pozostaje krwią, a serca są mocne, gdy rodzimy się na nowo.

 Nie nurtuj się tym, czym jest życie dla innych; patrz na to, czym może być dla ciebie. Właściwie jest to tylko to, co robisz, jak robisz i dla kogo robisz.

 Kiedy człowiek widzi wokół siebie tylko doskonałość, nawet ona zaczyna w końcu nużyć.

 Pomału zabijasz mnie takim postępowaniem.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Pewnego dnia pisanie powieści będzie równie zwyczajne, jak dawniej było ich pisanie.

 Dziś prawdziwy czeski pisarz nie pisze krwią, tylko sadłem.

 Czasami nie chodzi o to aby zmieniło się na lepsze. Najczęściej chodzi o to aby zmieniło się na cokolwiek.

 (...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.

 Piekło jest pełne śmiałków. Kto nie kocha życia, zwykle je traci.