A może tak przed tym Twoim wymarzonym spokojnym, ustabilizowanym, wygodnym ...

 Czas, straszny lekarz, w ślepym bezrozumie leczy najdroższy ból wbrew sercu.

 Zawsze mnie można przytulić, kiedy nie można mnie uratować.

 Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.

 Wyobrażasz sobie, że wystarczy rozumieć umieranie żeby nie umrzeć?

 Żadna podróż po śmierci nie będzie taka ciekawa jak ta przez życie.

 Ktokolwiek twierdził, że łzy działają uzdrawiająco, był niespełna rozumu.

 Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być?

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Uczucia to niezwykle delikatna materia.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.