Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.
Często, aby stało się to, czego pragniemy, trzeba tylko przestać robić to, co robimy.
To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.
Ja się nie odezwę, Ty się nie odezwiesz i tak to się skończy.
W życia wędrówce, na połowie czasu.
W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.
Ani teraz, ani nigdy bo umarli nie powracają.
Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.
Bo choćbyśmy nie wiem jak długo się zadręczali, to nie możemy zmienić przeszłości.
Życia przeciekają przez siebie, przeszłość rości sobie prawa do teraźniejszości.
-Nie była dla niego dobra?
-Za bardzo kochała. Te właśnie psują wszystko najszybciej i najdokładniej. Chcą dostać tyle samo, ile dają, i pewnego dnia wali się wszystko. Wtedy odchodzą.
