
Nie wymażę nic z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza ...
Nie wymażę nic z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.
Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.
Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.
Lękliwego śmierć bardziej goni.
Czas jest iluzją, która tylko wywołuje w nas lęk.
Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy nas rozsądniej obchodzić się z bólem, jakoś bandażować te rany. Żyć z nimi i tyle.
Im bardziej w życiu ma się pod górkę...
tym piękniejsze będą później widoki.
Gdzie mózg mój, tam biurko moje.
Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które
mamy tuż przed oczyma. A wiesz dlaczego
tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
Prawda jest taka, że ludzie mają pewną wspaniałą cechę. Zmieniają się.
Właściwie nie boję się
nieznanego. Tylko trochę
szkoda mi tracić to, co znam.