Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już myślisz, że wszystko sobie poukładałeś, kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony świata, północ staje się południem, wschód zachodem i kompletnie się gubisz. Tak łatwo jest się zgubić.
Nie mamy pojęcia o zasobach tkwiących w nas in potentia, jeśli nie musimy z nich czerpać.
Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.
Jeśli chcesz naprawić świat,
najpierw musisz przyjrzeć się sobie
i zmienić się. Zacznij od tego
gościa, którego widzisz w lustrze.
Niektórzy ludzie tak bardzo boją się śmierci, że nigdy nie zaczynają naprawdę żyć.
Pierwsza strona Księgi Życia jest biała, a ostatnia czarna. Kolory innych stron malujesz ty.
Życie jest jak rzeka, której kierunek nie jest nigdy pewny. Możemy tylko płynąć z prądem lub próbować przeciw niemu. Ale rzeka zawsze płynie, a naszym zadaniem jest nauczyć się z niej korzystać, a nie walczyć przeciwko niej.
Grzeczność jest jak poduszka powietrzna:niby nic w niej nie ma, a jednak z nią wygodnie.
Wolałabym nie być tu, gdzie trzymałam w ręku filiżankę.
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
W nadchodzącym Nowym Roku idź do przodu krok po kroku niech cię nadmiar kasy męczy i niech fiskus cię nie dręczy. Niech rodzina żyje w kupie resztę miej głęboko w dupie.
