Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie ...

 Kto umiera, płaci swoje długi.

 Nie mów nigdy, że wszystko stracone. Tylko to nam zostaje, co sprawiło, że człowieka warto pamiętać. Nie można pokonać starości, ale można z nią zawalczyć. Najważniejsze jest to, jaki człowiek zostawi po sobie ślad.

 Problem polega na tym, że nie da się uleczyć rany, której istnieniu się zaprzecza.

 Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.

 Ale przecież my pamiętamy. A po nas pamiętać będą kolejne pokolenia.

 Mowa jest podejrzana.

 Każdy był jak figura w kartach - z jednej strony do góry nogami.

 Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.

 Myślę, że jest samotny. Widziałam jego oczy.

 Czasem miałem wrażenie, że noszę znak z napisem "dowalcie mi".