Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.
Wiele trzeba mocy, by umieć żyć wiedząc,jak bardzo życie i niesprawiedliwość są z sobą złączone.
Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.
Jeśli nie zapytamy, to nawet się nie dowiemy, że nam odmówili.
Odnieść sukces wcale nie jest trudniej niż ponieść porażkę.
Życie bez radości to lampka bez oliwy.
Film to życie, z którego wymazano ślady nudy.
Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.
Kiedy księżniczka wzywa, wielki człowiek rusza, nie czekając na powóz.
Ilję w całym tym bałaganie najbardziej interesował sam bałagan.
Jest brzydki jak grzech śmiertelny, pomyślała Moreno. Podoba mi się.
