Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: ...

 Jedno życie, a można je prowadzić na tak wiele sposobów.

 Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.

 Życiem rządzą same sprzeczności. Nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć tych wszystkich pokręconych zależności.

 Dzieci nie liczą czasu, toteż wystarcza im gona gruntowne obserwacje.

 Kiedy kogoś kochasz, zawsze wiesz, że coś go dręczy.

 Oboje zawsze wyczuwamy fałsz, zdradę drugiego, jak byśmy byli jednością.

 Po przeciwieństwo, życie nie jest jak zatoczka, którą łódź podpływa, aby zacumować, ale jak szerokie morze nieskończoności, które trzeba przepłynąć. I jeszcze jedno: na tym morzu nie ma bezwietrznej pogody. Istnieje tylko sztorm.

 Bogactwo ma tylko wówczas sens, gdy wypływa z niego bogactwo łaski.

 Życie jest podróżą, której nie mierzy się liczbą oddechów, które zrobimy, ale liczbą momentów, które zapierają nam dech. Cenić każdą chwilę, to poznać prawdziwą wartość życia.

 (...) a tego, co ja czuję, nie puszczą w radiu, bo smutni ludzie nigdzie nie pasują.