Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla ...

 Cywilizacja to niekończący się ciąg potrzeb, których nie potrzebujemy.

 Każde życie powinno mieć swoją mapę.

 Chleb dla mnie - to sprawa materialna. Chleb dla drugich - to już sprawa duchowa.

 Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.

 Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.

 Los […] jest bardziej okrutny niż obozowy kat.

 Często uśmiech na zewnątrz
maskuje ogromny ból i cierpienie wewnątrz.

 Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już nie pamiętam.

 I ja się zakochałam tak potwornie, że np. poprosiłam go do tańca - to była piosenka "Gdy tańczę z tobą to świat się uśmiecha'' i on mi odmówił. Ja natychmiast postanowiłam popełnić samobójstwo. I pamiętam, że postanowiłam truć się gazem (...) puściłam gaz i postanowiłam pożegnać się z życiem. I wtedy moja mama zawołała "Agnieszka" czy tam "Agusiu, zupa na stole". I ja wyjęczałam umierającym głosem syreny: "Ale jaka?". I usłyszałam z kuchni: "Pomidorowa". Postanowiłam przed śmiercią jeszcze zjeść jeden posiłek i jakoś mnie ta zupa na tyle wzmocniła, że do tej pory żyję.

 Bądź wdzięczny za wszystkich trudnych ludzi w Twoim życiu. Oni sprawili, że wiesz, kim nie powinieneś być.