Kiedy miałem 5 lat, moja mama zawsze mi mówiła, że szczęście jest kluczem do prawdziwego życia. Gdy poszedłem do szkoły, spytali mnie kim chcę być jak dorosnę. Odpowiedziałem, że chcę być szczęśliwy. Powiedzieli mi, że nie zrozumiałem pytania. Ja im powiedziałem, że nie rozumieją życia.
Książka i możność czytania to jeden z największych cudów ludzkiej cywilizacji.
Ciągle mieliśmy zbyt pełne serca.
Co to znaczy? Że każde z nas żywiło
osobne, niespełnialne nadzieje, które
taszczyliśmy z sobą jak sekretne walizeczki.
Każdy najchętniej byłby równocześnie św. Franciszkiem i Gregory Peckiem, czy Małą św. Teresą i Sofią Loren.
Jeśli chcesz żyć dla siebie, trzeba abyś żył dla innych.
Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.
....Nie patrz życiu w oczy, nie zmagaj się z nim. Czuj je całym sobą.....
Życie jest naprawdę proste, ale my uparcie chcemy je uczynić skomplikowanym.
Nienawiść to okrutna marynata, nadaje mięsu smak zepsutych odpadków.
Niewiedza czasem ratuje ludziom skórę.
Myślę, że zaraz po śmierci przychodzi każdemu do głowy lekarstwo na chorobę, wskutek której umarł.
