Ludzie są jak pistacje. Jedni otwarci, drudzy zamknięci i trudni do ...
Ludzie są jak pistacje. Jedni otwarci, drudzy zamknięci i trudni do rozgryzienie, a inni po prostu puści.
Życie człowieka jest jak sen wiosenny,
a bogactwa i zaszczyty jak przemijające chmurki.
Zdrowych z założenia nie ma, tyle tylko, że nie każdego trzeba od razu zamykać.
O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.
Niewiele jest rzeczy gorszych, które mogą dotknąć człowieka, niż poważna choroba. Ale jedna jest. To cierpienie przy świadomości, że istnieje skuteczny lek, ale jest niedostępny lub zbyt drogi.
Doświadczenie jest sumą naszych rozczarowań.
Czasami, niektórych trzeba sobie odpuścić. Nie dlatego, że Tobie nie zależy tylko dlatego, że to im nie zależy.
Gdyby ten człowiek zamiast sklepu posiadał duże dobra ziemskie – byłby bardzo przystojnym; gdyby urodził się księciem – byłby imponująco pięknym.
Jego głos daje poczucie bezpieczeństwa wreszcie czuje się zakotwiczona w teraźniejszości.
Jeśli nie zapytamy, to nawet się nie dowiemy, że nam odmówili.
Pragnienia w człowieku nie wolno gasić, bo to tylko smutek z tego.