I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.
Był to Weltschmerz - ów ból życia, co unosi się w duszy jak gaz i nasyca ja rozpaczą, tak że szukamy zdarzenia, które nas mogło zranić, i nie możemy znaleźć żadnego.
Nigdy nie przegapiaj okazji, by się zamknąć.
Gwiazdy tam są , nawet jeśli ich nie widzisz.
Twoja wyobraźnia jest warta więcej, niż sobie wyobrażasz.
Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.
Każdy z Nas jest projektantem swojego przeznaczenia.
Przeciętności umysłu niemal wszędzie towarzyszy zadziwiająca podłość duszy.
Czasem ściska nas coś w gardle, by nie dopuścić głosu serca do głowy lub vice versa.
Chorego, który uważa się za zdrowego, nie można wyleczyć.
Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?
