Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.
Życie jest niezmiernie cennym darem; trzeba umieć go wykorzystać nie tylko dla nas samych, ale dla innych, dla kraju, dla ludzkości, aby nie było jałowe, niepłodne, bezowocne.
Chyba każdemu zdarzają się takie momenty, których nie zapomni do końca życia.
Nawet nie pytaj, jak zginął bo i tak ci nie powiem.
Samo życie, nauczyciel co wciąż karci.
Czerp z innych, ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.
Nie warto się zanadto przejmować tym, co myślą inni ludzie. Co roku żyjemy coraz bliżej, coraz bardziej po to, aby prawdziwie żyć, a nie aby sprostać oczekiwaniom innych. Co roku jesteśmy coraz bardziej sobą. I to jest prawda.
Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom, niż zniszczyć przesąd.
Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.
Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.
Śmierć nie jest wydarzeniem z życia,śmierci się nie przeżywa.
