
Prawdziwa tragedia to przystojny facet, ale durny i bez poczucia humoru.
Prawdziwa tragedia to przystojny facet, ale durny i bez poczucia humoru. (Maria Czubaszek)
Jeśli masz mi coś do powiedzenia to po prostu powiedz. Bo wkrótce może być już za późno.
Życie to nie jest czekanie na to, aż burza minie. To nauka, jak tańczyć w deszczu.
Mam w swoim życiu taką osobę, na widok której mimo wszystko zawsze się uśmiecham.
Każdy chce, żeby drugi miał sumienie, ale to sumienie nikomu się jakoś nie opłaca.
Teraźniejszość, choć jest owocem przeszłości, a nosi w sobie przyszłość, jest jednak zawsze w wieczności - zawsze w wieczności, jako punkt przecięcia się czasu i ponadczasowości wiary i przy całkowitej wolności zarówno w stosunku do przeszłości jak i do przyszłości.
Nie można docenić prawdziwego znaczenia życia, dopóki człowiek nie stawia czoła ciemnościom. Bo dopiero wkroczenie w niewiadome oświetla prawdziwą wartość istnienia.
Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.
Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak umierać.
Niczego nie potrzebowała. Chciała zapaść się w nicość i odpłynąć. Zapomnieć.
Nie trzeba być muzykalnym, by przegrać swoje życie.