
Prawdziwa tragedia to przystojny facet, ale durny i bez poczucia humoru.
Prawdziwa tragedia to przystojny facet, ale durny i bez poczucia humoru. (Maria Czubaszek)
Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?
Gdy szepczą umarli, znajdą się tacy, co słuchają.
Męczymy się tylko kilkadziesiąt lat, a każą nam odpoczywać wiecznie.
Najtrudniej jest
wybaczyć samemu sobie.
Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.
W życiu można się śmiać i płakać... Wygrywać i przegrywać... Pamiętać i zapomnieć... Upadać i wstawać... Ale najpiękniejsze jest to, że życie daje nam szansę, by zaczynać wszystko od początku.
Jak możecie siedzieć nad pergaminami jak kura na jajach, gdy wasi bracia umierają z głodu.
Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.
Trwały związek najlepiej doceniają mężczyźni, którzy nie są do niego zdolni.
Jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za to, co robimy, także za to, czego nie robimy.