Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy. (Martyna Wojciechowska)
...bo plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.
Życie modlitwy, jego nasilenie, głębia i rytm - to miara naszego duchowego zdrowia.
Wszystko się zmienia, nic nie stoi w miejscu, a już na pewno nie słowa.
Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.
Osiągnięcia często przesłaniają złe czyny.
Bardzo trudno ocenić wielkość własnej sławy.
Serce mnie łaskocze - wymamrotała - Szaro mi.
Tylko dureń szybko rozstaję się ze swoimi pieniędzmi.
Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.
