Każdy z nas czegoś żałuje. Każdy z nas w nieodpowiednim momencie powiedział kilka słów za dużo. Każdy z nas, chociaż raz powiedział "nie", wtedy, gdy serce tak cholernie błagało o "tak". Każdy z nas wybrał niewłaściwą drogę, niewłaściwego człowieka u boku i niewłaściwe emocje. To nic złego popełniać błędy, przecież jesteśmy tylko ludźmi.
Zatem jest to poranek nowych postanowień. Nie będę bała się wyimaginowanego zła.
Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.
Już? Tak prędko? Co to było?Coś strwonione? Pierzchło skrycie?Czy nie młodość swą przeżyło?Ach, więc to już było... życie?
Jak się sądzi człowieka: wielkością bohaterstwa czy rozmiarem klęski?
Nie jesteśmy tym, co nam się przydarzyło. Jesteśmy tym, kim postanowimy być. Mniejsza o to co było, większa o to, jak się na to zareagowaliśmy. I jeszcze większa o to, co zrobimy dalej. To jest sprawiedliwość i wybór.
Lubię spać. Choć przez chwilę można zapomnieć o tym całym syfie, który nas otacza.
Wszystko jest walką, ale wierzę w przeznaczenie.
Kiedy narusza się porządek, traci się ciągłość.
Nie należy ani okrętu przytwierdzać do jednej kotwicy, ani życia opierać na jednej nadziei.
Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?
