Nie planuj tego, co ma być za pięć lat. Życie jest nieprzewidywalne, może się potoczyć zupełnie inaczej niż oczekujesz. Najpierw zacznij od 5 miesięcy, czy pół roku, aby mieć do czego dążyć. I nie martw się na zapas, co będzie za parę lat. Obiecam ci jedno, poradzisz sobie, tak jak robiłaś do do tej pory. (Skydelan)
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Przyjrzyj się temu, co dziś nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie to miało jakieś znaczenie? Odpowiedź najczęściej brzmi: „nie”. […] Zbyt często zadręczamy się błahostkami.
Żyjemy w czasach niepewności, ale pamiętajmy, że najlepszy sposób na przetrwanie jest po prostu żyć. Nie poświęcajmy zbyt wiele czasu na martwienie się tym, co mogło pójść nie tak, zamiast skupić się na tym, co robić teraz.
Wszystko, co żywe, jest niepowtarzalne. Nie do pomyślenia są dwaj dokładnie tacy sami ludzie, dwa takie same krzaki dzikiej róży… Życie zamiera tam, gdzie przemoc stara się zatrzeć jego niepowtarzalność i swoiste cechy.
...żyje się po to, aby ryzykować.
Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia?
Czy to możliwe, że trzeba zapaść na raka, aby cieszyć się życiem?
Jutro nastąpi szybciej niż się tego spodziewa.
Często się zastanawiam, jak by to mogło z nami być w innych okolicznościach.
Obojętność to paraliż duszy, to przedwczesna śmierć.
