Ja po tych wszystkich latach chciałbym naprawdę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.
Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.
Im jestem starszy, tym bardziej interesuje mnie to, co znajduje się w sercu człowieka.
Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.
Tylko nogami fikać i zęby szczerzyć? A książki to nie łaska?
Nigdy nie wiesz, kiedy po raz ostatni widzisz kogoś. Nie wiesz o tym, że się kłócisz z kimś ostatni raz, kochasz ostatni raz albo po raz ostatni patrzysz w oczy tej osoby, dziękując Bogu za to, że ją zesłał dla Ciebie. Dopiero kiedy ten ktoś umiera, zaczynasz to wspominać dniem i nocą.
Życie to nie te dni, które przeżyliśmy, ale te, które zapamiętaliśmy i jak je zapamiętaliśmy, aby opowiedzieć.
A więc wojna, pomyślał. To już koniec.
W życiu tak właśnie jest, że posługujemy się tym, co mamy pod ręką.
Powiadają, że lepsze zło znane niż nieznane.
Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?
