Fascynuje mnie zjawisko zachowania ludzi, którzy mnie nie lubią, ale interesują się moim życiem i śledzą każdy mój krok. To tak jakby nie lubić rosołu, ale stać nad garnkiem gotującej się zupy i namiętnie obserwować, kiedy w tym samym czasie można zrobić waniliowy budyń, który się uwielbia. (Aleksandra Steć)
Życie nasze byłoby piękne,gdybyśmy dostrzegli to, co niweczy nasze dobro.Najbardziej zaś dobro niweczy przesąd,że może je nam dać przemoc.
Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.
Szczerego serca nikt nie odtrąci.
Jest wiele gorszych rzeczy niż śmierć. Nie być kochanym albo nie być zdolnym,
by pokochać kogokolwiek: to jest gorsze.
Każda istota jest zdruzgotanym hymnem.
Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.
Czasem życie mści się na
człowieku, dając mu to, czego chce.
Ileż śmierci trzeba nam przeżyć, by się nauczyć, że i my umrzemy.
To, kim naprawdę jesteś, nie zawsze odpowiada temu, im jesteś dla innych.
Łatwiej jest się wściekać niż rozpaczać.
