Fascynuje mnie zjawisko zachowania ludzi, którzy mnie nie lubią, ale interesują się moim życiem i śledzą każdy mój krok. To tak jakby nie lubić rosołu, ale stać nad garnkiem gotującej się zupy i namiętnie obserwować, kiedy w tym samym czasie można zrobić waniliowy budyń, który się uwielbia. (Aleksandra Steć)
Kto zamyka oczy przed przyszłością, będzie w końcu ślepy wobec teraźniejszości.
Każdy sam szuka własnych odpowiedzi.
Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.
Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
Improwizacja to zawsze oszustwo; a oszustwo wymaga największych przygotowań.
To właśnie lęk przed porażką nie pozwolił mi dotąd podjąć Wielkiego Dzieła.
Wszystko jest walką, ale wierzę w przeznaczenie.
Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.
Nieśmiałość jest bronią, którą dała nam natura, byśmy mogli strzec naszej samotności.
