Fascynuje mnie zjawisko zachowania ludzi, którzy mnie nie lubią, ale interesują się moim życiem i śledzą każdy mój krok. To tak jakby nie lubić rosołu, ale stać nad garnkiem gotującej się zupy i namiętnie obserwować, kiedy w tym samym czasie można zrobić waniliowy budyń, który się uwielbia. (Aleksandra Steć)
Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami, wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.
Czas rachmistrz wszystko sobie w grze z nami nagrodzi,Popędza starych, jak go popędzali młodzi.
Osobowość kształtuje się nie przez piękne słowalecz pracą i własnym wysiłkiem.
Jeśli chodzi o małżeństwo, żywe dzieci są klejem. Martwe są kwasem.
Dobro większości wymaga ofiar.
Wszystkie bitwy naszego życia czegoś
nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.
Wygląda bardziej na gwiazdę hospicjum niż ekranu.
Życie to nie teatr, życie to żywioł straszliwy, w którym niemanipulowane prawdy są jedynym środkiem dojścia do brzegu. Człowiek żyje tylko wtedy, gdy prawda jest dla niego najważniejsza.
Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.
Jest tak: nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim, i nie brakuje nam życia, ale je trwonimy.
