To, że jestem twarda, wytrzymałam więcej, niż potrafisz sobie wyobrazić, nie znaczy, że nie można mnie skrzywdzić. Silne kobiety też płaczą w poduszkę i przeżywają swój prywatny koniec świata. Ale nie załamują rąk. Walczą. O miłość, o godność, o siebie. (Śladami miłości)
Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.
Życie bywa okrutne, ale czasami nie pozostaje nam nic innego,jak się z tym pogodzić.
Do przyszłości, czy przeszłości, do czasów,
w których myśl jest wolna, w których ludzie różnią się między sobą i nie żyją samotnie.
Do czasów, w których istnieje prawda.
Z epoki identyczności, z epoki samotności,
z epoki Wielkiego Brata, z epoki
dwójmyślenia pozdrawiam was!
Mała Meggie, duża Meggie, dzielna Meggie...
Ileż śmierci trzeba nam przeżyć, by się nauczyć, że i my umrzemy.
Bo boję się rzeczy, których chcę, Lille. Tym razem boją się siebie.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Radośnie jest czynić dobro.Radość powiększa się, kiedy wiesz,że nikt nie zna twoich dobrych uczynków.
(Należy...) boleć nad występkiem, a cieszyć się z napomnienia.
Cierpienia moralne przerastają cierpienia fizyczne o całą przepaść, jaka istnieje między duszą i ciałem.
