Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.

 Młodzi ludzie chcieliby być wierni, a nie są, starzy, chcieliby być niewierni, ale nie mogą.

 Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.

 Jeżeli jednak szczerze wierzymy, że dobroć nigdy nie idzie na marne, musimy trwać w tym przekonaniu nawet wtedy, gdy szlachetność obraca się przeciwko nam.

 Większość ludzi używa pierwszej połowy swego życia w taki sposób, że czyni nieszczęśliwą drugą jego część.

 Nawet w pochmurne dni zdarzają się słoneczne chwile.

 Nie honor od razu uwierzyć, ale jak się bardzo chce, to we wszystko się uwierzy.

 To musi być dla ciebie istne piekło, gdy budzisz się
codziennie rano i znajdujesz na poduszce siebie samego.
Twoja matka musiała bardzie nie lubić dzieci, gdy cię wychowywała.

 Wspinać się tak mozolnie na tę górę, żeby dowiedzieć się, że ta góra nazywa się starość. Oczekiwać wspaniałego widoku ze szczytu, a ten widok - to śmierć. Lęk młodości przed starością to lęk przed szczytem.

 Co do szczęścia to ma ono tylko tę użyteczność, że czyni możliwym nieszczęście.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.