Ktoś miłowany tu przyjdzie - dobre obejmą nas ręceI będą nasze uśmiechy srebrnym błękitem dziecięce.(...)Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukażeDawno zgubione radości, imiona nasze i twarze.
I pamiętajcie, Rzymianie, jedyne, czego możemy się obawiać, to Galowie!
Niech pan nie czeka na sąd ostateczny. Sąd ostateczny jest co dzień.
Człowiek nigdy nie ocala się sam. Jesteśmy złączeni ze sobą jak bracia syjamscy, skronie nasze przylegają do siebie, nasz los przypieczętowany jest krążącą w nas tą samą krwią, i jeśli ta krew wycieka z żył jednych, cala wspólnota obumiera, gdyż nie może być okaleczona.
Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.
,, Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć od nowa, żeby pójść inną drogą i raz jeszcze spróbować. Nigdy nie jest za późno, by na stacji złych zdarzeń, złapać pociąg ostatni i dojechać do marzeń.,, Jan Paweł II
Biedne autko: taka potężna moc w rękach tak słabiutkiej osobowości.
Nie obchodziło mnie, czy ktoś nas widzi; czułem, że ona chce tego równie mocno jak ja.
Łatwo być czarnym charakterem, ale bohaterem trudniej.
Podobno ludzie, którzy wciąż mówią, nie mają o czym milczeć.
