Głęboka refleksja nad życiem

 Kto nie nosi nieba w sobie, darmo go szuka w całym wszechświecie.

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Jesteś kaleką dlatego, że nie ma w tobie dziecka.

 Piekło jest pełne śmiałków. Kto nie kocha życia, zwykle je traci.

 Nie jeden w życiu chciały cofnąć czas,
wcisnąć pause i replay, w tym życiu nie ma szans.
Życie płynie z prędkością spadających gwiazd.
Upadając na ziemię, żyjąc powszednim chlebem,
połykając nadzieje,myśląc że coś zmienię,
przekonując siebie i tak przeznaczenia nie zmienię.

 Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść tylko cierpienie.

 Wszystko wygląda pięknie w marzeniach,
ale gdy rzeczywiście coś się zdarza, przeważnie okazuje się, że nie jest to takie przyjemne.

 Chodząc po ziemi trzeba trzymać głowę w niebie, dopóki nie przeniesiemy się tam całkowicie.

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Usiądź w swoim wnętrzu bez celu. Bądź obecny. Bądź otwarty na to, co jest między zaczynaniami, między zakończeniami. Między oddechem i oddechem docenisz całe swoje życie. W ciszy między słowami usłyszysz, co mówi życie.