Brutalność zawsze podszyta jest sentymentalizmem. To prawo kompensacji.
W tej strefie nie dojrzewają ani pewnego gatunku rośliny, ani pewnego gatunku ludzie...
Nagość w teatrze też jest kostiumem.
Robota mnie podwyższa, a kiedy jestem podwyższony, lepiej robię.
Wszystko co nas spotyka, jest skutkiem długo pielęgnowanego nastroju.
Bez wielkiej cnoty cierpliwości nic nie dojrzewa, co ludzkie.
Dziwne, że ludzie mogą myśleć o śmierci, kiedy jest tyle do zrobienia w życiu.
Życie jest niezmiernie cennym darem; trzeba umieć go wykorzystać nie tylko dla nas samych, ale dla innych, dla kraju, dla ludzkości, aby nie było jałowe, niepłodne, bezowocne.
Życie jest jak teatr, tylko nie mamy próby generalnej. Dlatego śpiewaj, radosnie tańcz, śmiej się i żyj pełną pęką każdą minutę swojego życia, zanim zasłona opadnie i spektakl się skończy bez bisu.
Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.
