Mam dość chodzenia tam, gdzie mnie pchają.
Ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś. To są zwyczajne dzieje.
Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.
Przepisy zwalniają z odpowiedzialności.
Dla żywych nie może być miejsca na ucztach umarłych.
Człowiek żyje na tym świecie tylko chwilę, jest jak przemijający deszcz, śnieg upadający chwytany dłońmi. Na jaki zatem cel wydajesz swój oddech życia?
Nie pytaj, co daje ci życie. Zapytaj, co ty dajesz!
Pewnych rzeczy nie da się wyjaśnić, nawet kiedy wydaje nam się, że je rozumiemy.
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Życie nienawidź je lub ignoruj, polubić się go nie da.
