Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.
Mamy tylko jedno życie. Po co je marnować na rozpamiętywanie przeszłości?
Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.
Tata mówił, że istnieją dwa typy ludzi: młotki i gwoździe. Sam decydujesz kim jesteś.
Bez względu na to, jak jesteś wyjątkowy, czy Twoje doświadczenie jest bardzo niesamowite, prawda jest taka, że jesteś rzeczą dla siebie. Nikt inny na świecie nie ma twoich doświadczeń, twoich myśli, twojego życia.
Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak bardzo, że przez krótką chwilę zapragnęłam umrzeć, nawet wtedy nie popełniłam zdrady.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Sen minus rzeczywistość.
Ludzie muszą się nauczyć odchodzić, tak jak przyszli. Być gotowym, to wszystko.
Pamiętaj, że nie to co masz, a to jak innych traktujesz określa Ciebie, jako człowieka. Szacunku i miłości nie kupisz, to jest gratis, na który pracujesz przez całe życie. Można być nikim, mając wszystko i kimś, nie mając praktycznie nic. Niewidzialna waluta, określająca wartość człowieka. (Marta Tatka)
