Życiem człowieka roztropnego kierują prawdopodobieństwa.
Opowieści o bohaterach nieodmiennie oczarowują tych, którzy w nie wierzą.
Gorzej głupca będzie poniżony, kto zbyt porywczo sądzi.
A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.
Lepiej zostać samemu niż w złej kompanii.
Bo ja umieram co noc, powiedział sobie w duchu.
Bo przyjaciel to członek rodziny, którego sam sobie wybrałeś!
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Nie jestem pesymistą, kocham ten okropny świat.
Wojny wybuchają i toczą się, ale zawsze się kiedyś kończą, prawda?
