Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.
Dziwne to, że nędza i ostrygi zawsze idą w parze.
Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.
Dostajemy to, na co zasłużyliśmy, a nie zawsze trafia się nam to, co najlepsze.
Życie to skok na bungee, ale bez liny - i bez dna.
Jeśli przychodzę to przychodzę cała. To mój zwyczaj.
Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.
Śmierć. Tylko o niej nie wolno im było myśleć. I tylko o niej myśleli.
A więc tak wygląda życie, pomyślał. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.
Najpierw postaraj się być wartościowym człowiekiem, sukces nadejdzie sam.
