Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.
Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.
Była przywiązana do swojego męża jak chory do życia.
Heroizm, powiedział sobie w duchu, sprowadza się do tego, żeby wytrzymać jeszcze minutę.
Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.
Jak skryć się przed czymś, co nie znika.
Życia nie należy poganiać.
Wszyscy mamy jakieś ograniczenia.
Ciągle mieliśmy zbyt pełne serca.
Co to znaczy? Że każde z nas żywiło
osobne, niespełnialne nadzieje, które
taszczyliśmy z sobą jak sekretne walizeczki.
W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.
