Refleksja o Życiu

 Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.

 Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.

 Przegrywa ten, kto pragnie zatrzymać, a idzie się za tym, kto z uśmiechem puszcza.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Nie zając jest ważny, ale bieg. Tak naprawdę życie przypomina bieg, a nie meta. Ważne jest, jak sobie ten bieg urozmaicamy, co robimy, jak żyjemy, a nie jaki jest jego finał.

 Nie liczmy na potomnych - na nas także liczyli nasi przodkowie.

 Ciekawość jest dla mnie jak narkotyk; jeśli
nie potrafię jej zaspokoić, czuję się martwa.

 Każdy człowiek jest tchórzem, ale ważne jest, jak to tchórzostwo pokonać.

 Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść tylko cierpienie.