(...) a jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie.
Bohaterowie mają to do
siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.
Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.
Czasami trzeba zrobić coś, co nie jest moralne, lecz wiemy, że jest właściwe.
Jeśli masz mi coś do powiedzenia to po prostu powiedz. Bo wkrótce może być już za późno.
Nic nie ma bardziej skomplikowanego i cenniejszego od człowieka, synku.
Nie liczy się to ile możemy dać drugiemu człowiekowi, ale ile potrafimy w nim zostawić. Każdy człowiek, którego spotykamy na naszej drodze, jest w jakiś sposób do nas przywiązany. I choćbyśmy spotkali go tylko raz, to coś od nas w nim zostaje. A my zostajemy w nim. Na zawsze.
Czy będąc wybranym, podzieliłby się pan tym, co jest tylko dla wąskiej grupy?
Czas jest zawsze aktualny.
Wpatrywałam się w jej bladą twarz i
wmawiałam sobie, że nie mam się czego bać.
