Życie jest moim ulubionym nałogiem.
I widział niebiańskie światło. Które odwzajemniało jego spojrzenie.
Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu.
Gdybyśmy nie byli śmiertelni, nie umielibyśmy płakać.
Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.
Człowiek powinien się uczyć na cudzych błędach, bo sam wszystkich popełnić nie zdoła.
Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.
Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.
Teraz, gdy możemy już pisać to, co myślimy, po co rozmawiać?
O, życie moje!Bądź mi święte i olbrzymie!
