Człowiek narodził się, by zdradzać swój los.
Szkoda, że nie możemy zatrzymać tej chwili,
tu i teraz, żeby żyć w niej na zawsze.
Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść to idź.
Jeśli bohaterstwo śmierci jest do zupełności cnót narodowych potrzebne, to już je posiadamy. Teraz trzeba postarać się o inne, mniej poetyczne, ale korzystniejsze: o bohaterstwo umiejętnego życia.
Wydaje mi się, że istnieje linia ograniczająca nieskończoność wszechświata - to życie.
W podróży do obranego celu szczególnie ważne jest baczne obserwowanie drogi.
Więc życie toczy się dalej. Dzieją się różne rzeczy. Jeśli pozwolimy im się dziać, dzieją się.
Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.
Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.
Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.
