Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.
Jeżeli czas - to pieniądz, to każdy żyje ponad stan.
Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Bo co ci po duszy, jak nie będziesz miał ziemi.
Ludzie ze skazą są niebezpieczni. Wiedzą, że potrafią przetrwać.
Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.
I jest to jak potworny sen, w którym ściga cię potwór, a ty nie masz siły zrobić kroku...
Nie można wymazać ani zmienić historii. To byłoby równoznaczne z zabiciem samego siebie.
Kto wie, czy życie to nie śmierć, a śmierć, czy nie jest życiem?
