Łatwo jest uważać życie za banał, do czasu, gdy przychodzi się zmierzyć z banałami życia. Często takie spotkanie kończy się tragedią.
Stanisław Lec przemyślał istotę życia i banału na podstawie własnych doświadczeń, wyrabiając swoją filozofię.
Z lenistwa rodzą się dzieła, na jakie nigdy nie zdobyłby się normalnie pracowity człowiek.
Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.
Czas pytań - jakby był kiedykolwiek inny.
Możesz siedzieć i płakać,
albo wstać i powiedzieć sobie,
że dasz radę i zacząć działać!
Ciekawe, że z pokolenia na pokolenie dzieci są coraz gorsze, natomiast rodzice coraz lepsi, a więc z coraz gorszych dzieci wyrastają coraz lepsi rodzice.
Jak coś zmyślasz, to rób to chociaż z talentem.
Gdyby się zawahała, zaczęłaby wątpić, a wątpliwości mogłyby okazać się jej zgubą.
Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?
Pożegnania są niepotrzebne (...) kiedy kogoś kochasz.
Ten, kto wydaje wyrok, sam powinien go wykonać. Jeśli chcesz odebrać komuś życie, powinieneś spojrzeć mu w oczy i wysłuchać jego ostatnich słów. Jesteś mu to winien. Kiedy nie masz odwagi tego uczynić, skąd możesz wiedzieć, że ten człowiek zasługuje na śmierć?
