Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)
Ech, kurwa to, nie życie...
Siedemdziesiąt lat jednego człowieka, a jakby siedemset ludzkości.
Każdy ma jakiś resentyment.
Chciała pięknie pisać, ale słowa odmawiały jej posłuszeństwa.
Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą.
Biedne autko: taka potężna moc w rękach tak słabiutkiej osobowości.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
(...) człowiek zakochany jest najpiękniejszą osobą na świecie.
Życie to kilka chwil, które warto zapamiętać. Reszta to szara rzeczywistość.
