Rozważania o Życiu

 Wieczność jest korektorką czasu.

 Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.

 Z wibrionów powstaliśmy - w wibriony się obrócimy.

 Czasami wystarczy, że powieje wiatr, by objawiła się tajemnica.

 Dojrzałość polega między innymi na tym, że przestajemy czekać na cudzą akceptację naszego postępowania i odczuwać lęk przed czyimiś sądami.

 Kiedy umieram, jestem jak księga, której nie przeczytałem, mimo że napisałem ją sam. Kiedy umieram, zostaję autografem dla kosmonautów, fragmentem, śladem dla archeologów przyszłości.

 Silne serce zawsze wygra z silnym ciałem.

 W dżungli ludzie przestają mówić, a zaczynają słuchać.

 Życie to nie jest coś, co nam jest dane raz na zawsze, ale rząd decyzji, które podejmujemy sami i dla których musimy brać pełną odpowiedzialność. Życie jest kręte, pełne zakrętów iluzji i ostatecznie musimy to zrozumieć, że jesteśmy kapitanami własnego losu.

 Porównuję swoje życie do rzeki, płynącej przez zróżnicowany krajobraz, pod słońcem i w deszczu, w dzień i w nocy. Moje zadanie polega na pokonywaniu kolejnych odcinków tej rzeki i zaakceptowaniu tego, co na mnie czeka, z radością lub smutkiem.