Życie. Najcenniejsza z monet. Każda chwila, która mija, to stracony klejnot, którego nigdy nie odzyskasz. Życie jest mana. Raz wydane, nigdy nie wraca.
Andrzej Sapkowski rzetelnie podchodzi do tematu życia i czasu. Przyrównuje go do monet i magicznej many, podkreślając jego wartość i nieodwołalność.
Znajomość odpowiedzi na pytanie jest nie tym samym, co jej opanowanie.
Ludzie, łącząc się miedzy sobą, narzucają sobie taki czy inny sposób bycia, mówienia, działania, i każdy zniekształca innych,będąc zarazem przez nich zniekształcany. To wszystko dokonywa się poprzez Formę.
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.
Istnieją cierpienia, których kielich trzeba wypić do dna.
Są dni, kiedy jedynym skutecznym sposobem jest dolanie wódki do kawy.
Człowiek wie, co ma, ale nie wie, co dostanie.
Życie nie zawsze jest sprawiedliwe. Czasami dobre osoby muszą stawić czoła bardzo trudnym rzeczom. Nie jest to znak słabości, ale dowód siły. Pamiętaj, że po trudnościach zawsze nadchodzi świt.
Bardziej pouczające są błędy wielkich inteligentów niż przeciętnych geniuszy.
Większość ludzi powinniśmy zapisywać ołówkiem w naszym życiu. Tylko niektórzy zasługują na długopis.
Nie można przeżyć na nowo
czasu, który się już raz przeżyło.
