Życie to nie bajka o szczęśliwym zakończeniu, ale baśń, w której każdy dzień jest nowym rozdziałem. Nie zawsze jest łatwo, ale właśnie to jest piękne. To dziki i nieprzewidywalny scenariusz, na który nie mamy wpływu. Ale to właśnie sprawia, że jest takie ciekawe.
Długie myśli na temat życia autorstwa Stanisława Leca, skupione na nieprzewidywalności i wyzwaniach, jakie niesie codzienność.
Wiele osób nie rozumie dlaczego przestałam z nimi rozmawiać. A ja z kolei nie rozumiem dlaczego w ogóle z nimi kiedykolwiek rozmawiałam.
Ich cienie, jedne roztomiłe, inne nienawistne, trwają nienaruszone w mej pamięci, razem z tamtą srogą niebezpieczna i frasującą epoką.
Wiedza musi być lepsza niż życie
w nieświadomości, bez względu na wszystko.
Osobowość kształtuje się nie przez piękne słowalecz pracą i własnym wysiłkiem.
(...) rodzina to ciąg pokoleń. Aby trwała, każdy musi postarać się o własne drzwi, za którymi śpią dzieci.
Wojny wybuchają i toczą się, ale zawsze się kiedyś kończą, prawda?
Stań się kimś, kto może przyjąć życie takim, jakim jest, a nie takim, jak chciałbyś, żeby było. Nawet gdy przychodzi ból, nie bój się go; stój twarzą w twarz z rzeczywistością, taką, jaka jest.
Może od umierających należy uczyć się życia?
To czego boimy się najbardziej jest przeważnie tym, co właśnie powinniśmy zrobić
Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.
